جدی ترین خطری که فرد سالمند را تهدید میکند در انزوا قرار گرفتن او از سوی اطرافیان است. در این حالت شخص امکان ارتباط صمیمی و نزدیک با دیگران را از دست میدهد. تنهایی موجب میگردد فرد سالمند به تدریج دچار مشکلات روانی شود، لذا درک احساسات و انتظارات سالمندان از اطرافیان و تصحیح ارتباط افراد خانواده با آنها در فرایند بهداشت روانی آنها بسیار مهم است.
سالمندان به اندازهای که دیگران به آنها به عنوان پیر و از کار افتاده نگاه میکنند خود را ضعیف و نا توان احساس نمیکنند. چنانکه در یک خانواده گرم و مهربان اغلب سالمندان بسیار راحت ، آرام، مقاوم و با نشاط روزگار میگذرانند در نتیجه این افراد حوصله نگهداری نوهها را با همه شیطنت هایشان دارند .